Nomiki's website
Nomiki's website
|
 
|
Een rustige dag vandaag. Pappa aan het werk en de kids spelen steeds langer lief met elkaar zonder ruzie. Mirko wordt vanmiddag door opa Hans opgehaald. Hij wil wel gaan slapen bij opa maar niet logeren. Nomiki krijgt van opa een verhalenboekje met zichzelf in de hoofdrol. Opa zegt wat en Nomiki kijkt op....Papa roept ze (opa's stem lijkt heel erg op die van pappa)
De brief van de griffier is terug. We hebben nu echt alles om de adoptie in Nederland te kunnen afronden. Dit weekend de ontbrekende formulieren invullen en dan kan het naar de advocaat. Omdat Mirko bij opa slaapt, wordt Nomiki pas om 8:00 uur wakker. Dat is dus uitslapen. Aan de telefoon zegt Nomiki dag oma en glundert ze als ze Mirko hoort. Ook begint ze woordjes die lijken op dankjewel te zeggen. Mirko heeft een heerlijke dag met opa en oma op Texel bij de zeehonden. Na afloop nog een knuffel uitzoeken. Voor zichzelf een stoere tijgerhaai en voor Nomiki een lieve zeehond. Bij het slapen gaan krijgen we van Nomiki allemaal een dikke kus.
Een hele warme dag wordt het vandaag. De kinderen spelen lekker buiten en Nomiki kleurt enorm. Nog even het nieuwe naambord opgehaald. Nu met 4 namen dus. In de middag lekker barbecueen met de kinders. Dat werd dus een lekkere kliederbende.
Vaderdag. Mirko heeft op het schooltje een sleutelhanger gemaakt. Mamma heeft ontbijtservice geregeld. Omdat het natuurlijk warm weer is lekker z'n vieren buiten ontbeten. De kinderen in hun pyama op de klimtoestellen. Ach wat maakt het uit. Later in de ochtend even verkoeling zoeken in het spetterbad van de buren. Gelukkig reageert Nomiki goed op vreemden, want wanneer het even ongemakkelijk voor haar wordt kruipt ze lekker weg achter pappa. Beide opa's blij met het vaderdag kado: een ingelijste foto van beide kleinkinderen. Aan het eind van de dag was Nomiki verschrikkelijk moe. Tijdens het eten zat ze te knikkerbollen en viel bijna pardoes in het eten.
Alweer een warme dag. Pappa moet wel werken. Kinderen hebben ook last van de warmte en de eetlust is dan ook wat minder. Nomiki maakt stampei en reageert ronduit brutaal. Ze weet precies wat ze doet. Een troost hierbij is dat dit een goed teken in het hechtingsproces. (Ze durft zich te verzetten tegen de mensen waar ze zich veilig voelt.) Maar het is wel vermoeiend met 30 graden buiten.
Pappa en mamma zijn 9 jaar getrouwd. Extra herrie door het tumult van de kinderen 's morgen. We krijgen allemaal hulp bij het wakker worden van Nomiki. Papa gaat vroeg op stap om de adoptiepapieren naar de advocaat te brengen. Nu zal het naar alle waarschijnlijkheid nog ongeveer 9 maanden duren voor alles volledig rond is en Nomiki een Nederlands paspoort krijgt. Wellicht worden we nog opgeroepen voor een zitting van de rechtbank. Dat zouden we wel op prijs stellen. Zo niet dan vinden we de uitslag wel op de deurmat. Mirko gaat 's middags naar het schooltje en Nomiki laten we meten en wegen op het consultatiebureau: 81.5 cm en 11,4 kg.
Een brief retour van de advocaat met het concept rekest. Helaas twee kleine foutjes dus die moet zijn werk nog even overdoen. Nomiki begint wat woordjes te zeggen "Hano" (= hallo), "Nowati" (= Nomiki) en "Hato" (= Mirko).
Wederom een zeer warme dag. SVB vraagt extra info voor de beslissing over de kinderbijslag. OK, dat kunnen ze krijgen.
Nog zo'n warme dag. Mirko is 's middags gaan zwemmen bij Opa, dus we zijn met z'n drietjes. Tegen het einde van de middag, na een kort slaapje, een ongelofelijke driftbui. Er is geen land mee te bezeilen. Op de grondliggen en om zich heen trappen. Eigenlijk was het etenstijd maar wellicht is een bad een beter plan. Eerst helpt ook dat niet, maar met veel geduld krijgt mamma haar rustig door kopjes water over haar ruggetje heen te gooien. Hoe kwam het? Dat is een raadsel. Wellicht de warmte? Nadien heeft ze een flinke bak macaroni naar binnen zitten stouwen.
Het aankomstbord wat we te leen hadden gaat terug naar een bevriende familie die ook een kindje uit China adopteerde. Nog even ervaringen mee uitgewisseld en er waren toch wel herkenbare overeenkomsten. Pappa maakt veel foto's. Nomiki ziet dat en gebruikt een blokje uit de blokkendoos als een soort fototoestel. Nomiki begint nog meer woordjes te zeggen: "toso" (=tot zo) en dag oma aan de telefoon.
Het gaat er van komen: Nomiki doet het zo goed dat de eerste bezoeken aan familie kunnen worden gepland. Op 3 juli naar oma Suus en Opa Wim. 10 juli opa Hans en oma Mary en op 17 juli oma Dineke.
De spiegel die boven Nomiki's commode hing was toch niet geheel Nomiki proof. Sinds één van de eerste dagen lag de spiegel dan ook naast de commode. Pappa gaat er vandaag een lijst voor maken zodat deze stevig kan worden opgehangen. Wanneer Nomiki nu iets krijgt roept ze "dassiewel" (=dank je wel) en wanneer ze geroepen wordt zegt ze "Jahaa". 's avonds zonder de geijkte huilbui van 1 minuut in slaap gevallen. Zelfs Mirko merkte op dat Nomiki was vergeten te huilen.
Vrijdag moeten we naar de kinderarts voor het grote onderzoek. Vandaag moeten wij daarvoor al poep verzamelen. Dus lekker klungelen met een lepeltje in de luier porren en dan in een buisje deponeren. Ik kan met prettiger bezigheden voorstellen. De advocaat komt met het tweede concept dat wel goed is dus dat gaat nu ook lopen. Dan komt het grote nieuws van tante Sacha.....ze is zwanger en verwacht eind januari een kleintje. Ook van deze kant van de familie is Nomiki dus niet meer de jongste. Geen spectaculaire dag. Gaan met zijn allen naar Ikea. Mirko wil nog een spiegel. Wordt een gezellig middagje uit.
Net als Mirko is Nomiki al heel behulpzaam. Bij het douchen geeft Nomiki na afloop de handdoek aan en doet ze de deuren van de douchekabine dicht. |
|
Deze pagina is bijgewerkt op 05-09-2005. |
