Nomiki's website
Nomiki's website
|
 
|
We zijn weer thuis. Vanochtend om 4:00 uur worden de kinderen wakker. Zij moeten dus nog wennen aan de Nederlandse tijd. Wat onwennig gaan we met z'n allen naar beneden. Mirko zoals gewoonlijk weer aan de pap. Dat gaat dus weer goed. Die eet tenminste weer. Nomiki moet natuurlijk proeven. Ze lijkt het lekker te vinden maar na een paar happen vertikt ze het verder pap te eten. Daar moeten we dus nog even naar kijken wat Nomiki 's ochtends gaat eten. Een beker drinkyoghurt is wel een succes. Na het eten gaan de kinderen lekker spelen Pa en moe eerst rustig bijkomen met koffie. Binnen mun van tijd is de volledige huiskamer ingenomen met het kinderspeelgoed. Natuurlijk moeten beide kinders altijd tegelijk met hetzelfde stukje speelgoed spelen. We moeten nog even het nieuwe ritme zien op te pakken van het ochtendritueel, dus het opstaan, ontbijten, wassen en aankleden. Dit neemt dus de eerste dag wat extra tijd in beslag. De koffers worden intussen uitgepakt. en rond lunchtijd de volgende beproeving. Mirko weer het ouderwetse recept en Nomiki een wiite boterham met smeerkaas, zonder korten. Dat blijkt te werken want ze vindt het heerlijk. Natuurlijk wel weer even opletten op het hamsteren van mevrouw, dus voor iedere hap aaaa!!!! laten zeggen om vast te stellen of de vorige hap inderdaad weg is. In de middag de eerste keer naar buiten. De boogaboo met meerijplank wordt nu in de praktijk uitgeprobeerd en blijkt inderdaad een uitkomst. Zo kunnen beide kinders mee. In de avond maar een potje van Olvarit proberen bij Nomiki; 6 maanden dat is lekker dun. Mevrouw laat zich niet voeren en het wordt een lekkere kliederboel. Om 18:00 uur vallen de kinderen volledig om dus tijd om naar bed te gaan. 18:05 Alles ligt en is in diepe rust (na een kort gekrijs van Nomiki)
Vandaag slapen de kinder tot 4:30 uur. Een half uurtje later dus. Als dit volhouden zitten we na het weekend weer in een normaal patroon. Nomiki probberen we 'sochtend nu ook maar brood en het is een succes. We moeten vandaag wel wat meer haast maken want om 10:00 uur staat een afspraak op het gemeentehuis in de planning voor melding bij de vreemdelingendienst en de inschrijving in het bevolkingsregister. We worden vriendelijk geholpen en na zo'n 45 minuten formulieren invullen ondertekenen etc. staan we weer buiten. De documenten uit China blijven even achter dus we moeten wel even wachten voor we door kunnen met de procedure voor adoptie naar Nederlands recht. Kinderbijslag wordt aangevraagd en ook worden kopieën van de adoptiedocumenten naar de ziektekosten verzekering gestuurd. Nomiki begint op haar naam te oefenen. Het komt er nog heel grappig uit.
K&T (Kind en Toekomst) wordt gebeld over onze ervaringen tijdens en na de reis. Ook K&T verbaast het dat Nomiki zo goed op ons reageert. Soms komt dat inderdaad voor. In de middag gaat Mirko voor het eerst weer naar het peuterschooltje. We brengen hem met z'n vieren weg en natuurlijk leuke reactie van andere ouders. Om in de stemming te blijven laat juf Mary de kinderen Chinese hoeden maken met als tekst 'welkom Nomiki'. Wij gaan intussen boodschappen doen en nadien is Nomiki even op. De knop gaat om en ze sluit zich volledig af voor anderen dan wijzelf.
Buiten hangen nog steeds slingers die 's nachts heerlijk kletteren. Die halen we dus vandaag maar even weg, evenals de Chinese en Nederlandse vlag. Kan de buurt dus weer rustig slapen. Nomiki hebben we inmiddels enigszins kunnen meten en wegen. Ongeveer 80 cm en 11 kg. Dat woog Mirko toen hij nog geen jaar was. Familie wijst ons op de boodschap op het antwoordapparaat. Deze klopt niet meer dus deze wordt direct aangepast. Vanmiddag in de stad schoenen kopen. Tot nu toe beschikte Nomiki slechts over tweedehands schoenen, die we op de gok hebben moeten kopen voor het vertrek. Ook worden kussenslopen aangeschaft omdat Nomiki het heerlijk vindt om te slapen op een kussen. Op de buik met opgetrokken knieën en handen onder het kussen.
Zondag, dus zoals we het vaker mer Mirko deden naar het zwembad. Kinderen bandjes om en zwemmen maar. Zoals reeds in China gemerkt is Nomiki een echte waterrat. Ze is helemaal niet bang. Ook niet wanneer ze even niet kan staan. Wel moet er niet te veel water in haar gezicht komen; dat vindt ze niet prettig. Achteraf lekker lunchen bij de zwembadbar. Kinderen allebei een ijsje dus dat werd heerlijk knoeien. Thuis gekomen blijkt het heerlijk weer. Kinderen dus lekker spelen in het speeltuintje. Natuurlijk komen ineens overal nieuwsgierige buren naar buiten maar we zorgen er voor dat Nomiki lekker ongestoord kan spelen. Ze vindt het heerlijk en het lijkt wel of ze hier al jaren woont.
Deze middag zijn Pappa, Mirko en Nomiki naar de kinderboerderij geweest. Nomiki heeft haar ogen uitgekeken naar de verschillende dieren die op de kinderboerderij waren. Helaas waren er geen hele jonge dieren, maar wel enkele waren drachtig. De kippen vond Nomiki heel interesant. De andere dieren waren ook wel leuk. Wat minder werd het toen we het veld met de geiten op gingen. Nomiki werd van achter verrast door een geit welke grote is dan zijzelf. Na een uurtje zijn we weer huiswaards gekeerd.
Kennismaking met de huisarts. Deze heeft reeds in het voorstadium ons verhaal gevolgd. Hij vond het op het eerste gezicht een gezonde spontane meid. Nomiki was ook totaal niet angstig. In de middag gaat Mirko weer naar de peuterschool. Daar krijgt Nomiki van de moeders een kadobon. Nou daar zullen we wat leuks voor uitzoeken.
De eerste China souvenirs krijgen een plekje in ons huis. Zo wordt hiermee een stukje China aan ons huis toegevoegd, in de vorm van een Chinese bal, stoffen dieren in die de Chinese sterrenbeelden voorstellen en foto's in lijstjes. Nomiki begint naast pappa en mamma, nu ook "Nowieie" (ofwel Nomiki) te zeggen. Daarnaast probeert ze "Mirko" en "Dankuwel" zij het in enigszins verbasterde vorm.
Als onderdeel van de aanvraag van de verblijfsvergunning moeten we naar ed GGD voor een TBC onderzoek. Dit gaat in de vorm van een longfoto. Hiervoor moet Nomiki in een eng apparaat, waar we haar goed moeten vasthouden. Dit is gelukkig snel gebeurd. Direct horen we de uitslag die uitwijst dat alles keurig in orde is. Mirko was niet mee. Die was lekker aan het spelen bij de buren. In de middag krijgen we huisbezoek van het consultatiebureau. Dit is zuiver informatief. Het meeste weten we al aangezien Mirko reeds hier loopt. Ook krijgen we het groene consultatiebureau boekje. Meten doen we volgende week wel even op het inloopspreekuur.
Pappa is vandaag jarig. We vieren het dit jaar rustig, dus met z'n vieren. Straks naar het stadje om daar taart en drinken te nuttigen. Ook mag pappa voor zijn verjaardag een nieuw naambordje bij de voordeur uitzoeken. Ook heeft pappa geld gekregen voor zijn verjaardag waarmee een nieuwe draadloze telefoon wordt uitgezocht. Bij de post komen naast verjaardagkaarten ook de originele adoptiepapieren van de gemeente retour. We kunnen dus nu verder met de erkenning van de adoptie in Nederland. In de middag nog even naar de huisarts. Beide kinderen hebben last van pus uit de ogen en Mirko blijft enorm hoesten 's nachts. Het hoesten moet vanzelf overgaan. De oogjes worden behandeld met een gel (3x per dag). Nou dat wordt door de kinderen dus niet op prijs gesteld. Mirko vindt het niet prettig maar ondergaat het toedienen zonder problemen. Nomiki is wat minder makkelijk en moet hiervoor in de houtgreep. Het klinkt misschien wat vreemd maar in dit geval zijn spleetoogjes dus echt een heel stuk kleiner. Als Nomiki haar ogen knijpt is het dus een flinke opgaaf om de gel hierin te druppelen. Maar we geven dit niet op.
Mirko gaar logeren bij oma Suus en opa Wim. We hebben gemerkt dat hij het best moeilijk heeft dat hij niet meer alleen thuis is. Hij kan niet zo makkelijk meer alleen en rustig spelen. Daarnaast speelt de hoest ook een rol dat hij zich niet geheel lekker in zijn vel voelt zitten. Pappa brengt Mirko weg. Nomiki denkt ook mee te gaan en pakt haar schoenen. Dit is toch niet de bedoeling. Een hoop geschreeuw tot pappa om de hoek is. Nomiki blijkt in haar eentje een kind wat ook heel rustig op zichzelf kan spelen. Wanneer pappa weer thuis komt kijkt Nomiki vreemd en zegt "Mitto nou?" (Waar is Mirko nou?). In de middag nog even het stadje in. De bonnen die Nomiki op het peuterschooltje heeft gekregen worden goed besteed. Ook worden nog wat pyama's ingeslagen. De oude pyama's van Mirko waren of te klein of niet leuk voor een meisje.
Mirko is nog steeds bij opa en oma. Hij heeft heel veel gehoest vannacht en dus niet zo best geslapen. Wij hebben met z'n drieen wel goed geslapen. Nomiki slaapt iets meer uit dan Mirko, dus vanochtend konden we uitslapen tot half acht. Vandaag moeten er wat klusjes in en om het huis gebeuren. In de middag gaan we nog even naar de Koemarkt waar een eetfestival " de smaak van Waterland" wordt gehouden. Nomiki eet heerlijk mee van de Indische saté, Spaanse zalm en andere lekkernijen. Helaas blijft het niet droog dus het wordt rennen naar de auto.
Vandaag komt Mirko weer thuis. Pappa rijdt al in de ochtend naar Den Haag om hier de nodige geboorte aktes op te halen voor de erkenning van de adoptie in Nederland. Vervolgens wordt Mirko opgehaald bij opa en oma. Hij blijkt enorm te zijn opgeknapt. Die dagen hebben hem dus goed gedaan. Wanneer hij thuiskomt ziet hij niemand staan en loopt rechtstreeks op Nomiki af om haar te knuffelen. Haar heeft hij toch wel het meest gemist.
Pappa moet vandaag weer voor de eerste keer gaan werken. Het adoptie verlof is over, maar pappa zal nog gedurende 4 weken veel vrij gaan nemen. Voor mamma is het moment daar dat ze de versiering van Nomiki's aankomst gaat weghalen. Het is wel kaal zo, maar het heeft lang genoeg gehangen. Het krantje van Kind en Toekomst valt op de mat en welja, de aankomst van Nomiki wordt gemeld. Alleen de naam is onjuist gespeld, namelijk "My" in plaats van "Mu". Het is vandaag voor het eerst lekker weer. Jassen dus niet meer nodig, dus die gaan onderop de kinderwagen. Helaas blijkt de jas van Nomiki onderweg verloren te zijn. Het nalopen van de route blijkt geen soulaas te beiden.
Ook in Purmerend en Amsterdam moeten afschriften en uittreksels worden gehaald. Dit neemt natuurlijk weer wat tijd in beslag. Pappa heeft hiervoor de ochtend uitgetrokken. Mirko gaat vandaag voor het eerst een extra ochtend naar de peuterschool. Het is vroeg op want om 8:30 uur gaat de school open. |
|
Deze pagina is bijgewerkt op 05-09-2005. |
